WORK – LIFE PASSAGE
Niet ver van kantoor aan een klein druk kruispunt, zonder verkeerslichten, hartje Europese wijk, Brussel is er een put in de stoep. Hij is omringd door drie hekken en bedekt met een deksel dat een grote wandelstap lang is. Dranghekken, zoals gebruikt bij manifestaties om betogers, nieuwsgierigen en toeristen in goede banen te leiden, zorgen ervoor dat voetgangers er als vanzelf omheen lopen. Het is een constructie die al lang wacht op herstellende ‘werken’. Al zo lang dat er een metershoge vlinderstruik groeit. Hij is delicaat geworteld in de spriet aarde rond de put. Het metalen traliewerk houdt hem staande.
In de lage zonnedagen pronkt hij nog met zijn laatste paarse bloemen, en lonkt hij naar de laatste vlinders. Een brokje onbedwingbare natuur dat het terras – met drie tafels en wat stoelen – aantrekkelijk maakt op dit jachtige kruispunt.
Jonge vrouwen met gekleurde rokjes flaneren en strijken er neer tegen lunchtijd. Met grote ogen scannen ze facebook en voorbijgangers. Hopen hun bazen te groeten. Terwijl ze met kleine happen sla en andere rauwkost verorberen, zoemen ze in vreemde talen, opgewonden over hun projecten, die nog zoveel perspectieven bieden, ondanks de langer wordende schaduwen.
